دعایی؛ کس بی‌کسان

دعایی؛ کس بی‌کسان

زلال بود، بی هیچ ملال. سفره دار بود نه چشته خوار. در عالم سیاستی که غالبا دوزیستند؛ او ساده زیست بود. در میان ‌پلشتی‌های روزگار، نیک سرشت ماند. ؛
انگار آش دهن سوزی هم نیست!

انگار آش دهن سوزی هم نیست!

خارج از بحث های داغ این روزها از حواشی ویرانی متروپل آبادان تا درگذشت مرحوم دعایی و سرقت ۲۰۰ صندوق امانت از بانک ملی و بحث جانشینی فرهاد مجیدی در استقلال، سه بُرش از جامعه امروز را خدمتتان ارایه می کنم. ؛